Bundan sadece 40 yıl sonra, dünyada bugünkünden yaklaşık yüzde 30 daha fazla insanın yaşayacağı ön görülüyor. İş dünyası açısından iyi haber, bu büyüme milyarlarca yeni tüketici anlamına geliyor; kötü haber ise, azalan kaynaklar ve değişen iklim dolayısıyla bu nüfus günümüzün tüketim odaklı yaşam tarzında yaşayamayacak. Çevre bilincinin artmasıyla tüketiciler arasında “daha az giy ama daha iyisini giy” felsefesi günden güne yaygınlaşıyor. Kolay yollardan karbon ayak izlerini küçültme imkanı verecek ürün ve hizmetleri arayan tüketiciler daha doğru ürün bilgisi talep ediyor ve bunun yolu da sürdürülebilir, ekolojik tekstil ürünleri üretmekten geçiyor.

Doğa ve insan arasında denge oluşturmak demek olan sürdürülebilirlik, ancak kanıtlanabilir ve sertifikalandırılabilir olduğunda geçerli oluyor. Markalar ve üreticiler, global anlamda sürdürülebilirliklerini gösterebilmek için kullandıkları malzemeler, çalışma ve çevre koşulları ile bunu belgelendirme ve sertifikalandırmak durumunda. Biliyoruz ki konvansiyonel tekstil üretimi sürdürülebilir değil çünkü büyük ölçüde yenilenemez kaynaklara dayanıyor, toksik girdi kullanıyor ve lif üretiminin neredeyse her aşaması israfa yol açıyor. Ekolojik dengenin bozulması ve artan çevre bilinci ile dünyada doğal olana talep arttıkça, organik ve sürdürülebilir tekstil üretimi daha çok rağbet görüyor. Oysa organik tekstil üretimi, bizim için bir trend değil, bilinçli bir strateji ve geri dönüş söz konusu değil.

Çünkü hepimizin hayatı doğal kaynaklara bağlı ve kaynaklarımız sonsuz değil. Fosil yakıta dayalı enerji kullanımındaki sürekli artış ve doğal kaynakların hızla azalması, gıda, temiz su, kereste ve balık kaynakları gibi kilit ekosistemleri etkilemeye devam ediyor. Daha sık ve ciddi hava felaketleri, kuraklık ve açlık, tüm dünyadaki insan topluluklarını ve doğal hayatı etkiliyor. Küresel olarak, bugün tatlı suyun %70’i tarımda kullanılıyor. Pamuk dünyada tarımsal üretim alanlarının %2,5’inde yetiştiriliyor. Dünya tekstilinin yaklaşık %40’ı pamuğa dayanıyor ve globalde yaklaşık 350 milyon insan hayatını pamuk üretimi ile idame ettiriyor. 1 kg pamuk lifi yetiştirmek için ise 8500 litre su (sulama ya da yağmur) gerekiyor. Örneğin pamuk üretiminde dünyada kullanılan pestisitin %10’u, insektisitin %25‘i kullanılıyor, sentetik gübre kullanımında da pamuk 4. sırada.